BeyoÄŸlu Evde Masaj Hizmeti – Masör Bayan

BeyoÄŸlu Evde Masaj Hizmeti – Masör Bayan

BeyoÄŸlu Evde Masaj . Yalvarıyorum Madam, bana bir an önce, fırsat bulur bulmaz mektup yazın ve ne yapmam gerektiÄŸini açıklayın. Ben cesaret gösterip bir ÅŸey düşünemiyorum, üzülmekten baÅŸka bir ÅŸey gelmiyor elimden. Mektubunuzu Mösyö de Valmont’la gönderirsiniz fakat bu arada ona da mektup yazarsanız, ne olur söz etmeyin bunlardan. Gene eski dostluÄŸumuzla, naçiz, itaatkâr hizmetkârınız olmaktan onur duyuyorum… Bu mektubu imzalamaya cesaret edemiyorum. … Åžatosu, 1 Ekim 17** DOKSAN SEKİZİNCİ MEKTUP Madam de Volanges’dan Markiz de Merteuil’e Birkaç gün öncesine kadar sevgili Madam, siz benden teselli bekliyor, benden akıl istiyordunuz, bugün sıra banageldi. Sizin benden istediklerinizi ben sizden isterim.

Gerçekten üzüntülüyüm, başıma gelen bu dertleri engelleyecek çareleri düşünememişim anlaşılan. Kızım için endişeliyim. Oradan ayrıldıktan sonrasında onu hep kederli, hep üzüntülü görüyordum ama o hali beklenmedik bir şey olmadığından ben de katı yürekli olmayı lüzumlu görmüştüm. Gerçek, büyük bir aşk değildir, bir çocukluk hevesidir diye bakmış olduğum bir sevginin ayrılıkla, eğlenceyle sönüp gideceğini, unutulacağını ummuştum. Oysa çocuk burada neşelenmek, eğlenmek şöyle dursun, günden güne tehlikeli bir yeise kaptırıyor kendini.

BeyoÄŸlu Evde Masaj Hizmeti – Masör Bayan

Beyoğlu Evde Masaj . Tanrı korusun, hastalanmasından endişe ediyorum. Birkaç gündür eriyor sanki gözümüzün önünde. Özellikle de dün çok meraklandırdı beni, buradaki herkes de meraka düştü benimle beraber. Hâlâ acı çektiğini gösteren başka bir emare daha var. Eskiden benden çekinir, derdini söyleyemezdi, şimdi görünen o ki bir fırsatını bulsa hemen açılıverecek. Dün ben kendisine hasta mısın diye sordum yalnızca ve birden boynuma sarıldı, çok mutsuz olduğunu söyledi, hıçkırıklara boğuldu. Iyi mi üzüldüğümü anlatamam.

Gözlerim doldu anında, gözyaşlarımı görmesin diye zor çevirdim başımı. Allah’tan münasebetsizlik edip de bir şey sormadım, o da bir şey söyleme cesaretini gösteremedi fakat o sıkıntılı tutku yüzünden acı çektiği çok açık. Bu böyle devam edecek olursa ben ne yapabilirim? Kızımı kendi elimle felakete mi atayım? Ruhun en kıymetli güçlerini, duyarlığı ve sadakati ona karşı mı kullanayım? Bunun için mi anne oldum ben? Çocuklarımızın mutlu olmasını arzu etmemizi elde eden o duyguyu boğacak olursam, en önemli, enkutsal diye bildiğim bir şeyi bir güçsüzlük gibi görürsem.